Na een zenuwslopende 1,5 uur wachten (boy, dat is echt niet goed om rustiger van te worden...) vanwege onvoorziene vertragingen op de chemo-dagafdeling duurde het vervolgens 3,5 uur voordat de laatste van de 3 vloeistoffen erin zat. Geen problemen met pijn of acute allergische reacties of zo, dus da's goed.Diverse medicijnen meegekregen voor de misselijkheid, en medicijnen tegen de bijwerkingen van die medicijnen; de attributen van kanker druppelen langzaam het huis in.
Sommige attributen zijn veel leuker, ook omdat ik ze van vrienden en familie krijg en me mede daarom heel blij maken; sjaals, mutsen, en een prachtige armband van mijn oud-collega Charlie (van mijn eerste werk hier) die nu helaas voorbij Melbourne woont. Kaartjes, mailtjes, telefoontjes; ik ben niet alleen, zoveel mensen denken aan me, aan ons, en dat doet echt goed.Ik ben moe, maar het was een emotionele dag dus dat scheelt ook. Vanochtend ook nog bijscholingscursus gehad, dus toch nog een paar uurtjes gewerkt vandaag :)
En nu wachten hoe ik ga reageren. Maar ik ben moe genoeg om daar niet wakker van te gaan liggen; we zien het wel. Jos is morgen lekker vrij, daar ben ik blij mee de eerste dag "na".
Ik ga aftellen op m'n kalender; de 1e van de 3 stevige kuren is gegeven, nog 2 te gaan. En dan nog 9 van de lichtere. Counting down...!
Jac
PS: als mijn lach er als een grimas uitziet; Jos knipte net toen ik begon te gapen :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten