Bijsluiter

Van medicijn-bijsluiters lees ik meestal alleen de contra-indicaties; als je alle mogelijke bijwerkingen gaat lezen schrik je je rot, en zou je zo het advies van je arts om het te gebruiken negeren. Vroeg genoeg om die lijst te bekijken als je denkt dat er iets optreedt, wat vaak niet gebeurt.

BBQ lunch dag 3

Ik leer dat dat bij chemo niet opgaat. Om te beginnen moet je sommige dingen gewoon vooraf weten; bij koorts vanaf 38gr MOET ik naar het ziekenhuis gaan voor een antibiotica-infuus, en meer van dat soort grappen. De lijst met bijwerkingen is lang en heftig, en als je de keus had zou je na het lezen ervan besluiten "nee bedankt, ik probeer wel iets anders!". En waar bij veel medicijnen bijwerkingen vaak niet of mild optreden, lijkt het bij chemo dat het meeste zeker of waarschijnlijk zal gebeuren. Wanneer, en in welke mate, dat blijft spannend. Soort van zwaard dat boven je hoofd hangt, en je weet niet wanneer, waar en hoe het zal toeslaan, maar dat het meerdere keren gaat gebeuren is zeker.
Toch mag ik tot op heden niet klagen. De misselijkheid is beperkt gebleven tot vaag en is er nu amper meer; ze hebben inderdaad heel goede medicijnen voor de eerste paar dagen om dat tegen te gaan... met als eigen bijwerking verstopping, dus daar slik je dan weer iets tegen...
De chirurg heeft me vrijdag penicilline voorgeschreven vanwege een mogelijk startende infectie aan de wond; met chemo wachten ze niet af, meteen aanpakken. Da's 4 x daags een tablet op de nuchtere maag en dat valt niet echt lekker. Nog maar 2 dagen te gaan daarvan!

.. ik hoef alleen maar aan te schuiven

En vitamine D gestart; zou symptomen van opvliegers dempen. Het "voordeel" van die opvliegers is dat ik het vaak zo intens koud heb (is hier ook nog eens winter, dat scheelt), en zo'n opvlieger warmt even lekker op. Elk nadeel "heb" nog steeds z'n voordeel.
Eetlust ontbreekt me, maar ik kan wel eten en als ik eet doet het me ook goed, dan voel ik dat ik honger had. Dus ik blijf op tijd braaf eten. Beetje jammer dat gisteravond m'n smaak naar de knoppen ging in 2 uur tijdsbestek, alles smaakt nu zoutig. Ik geloof dat ik toch 1 tot 2 kilo ben afgevallen; Jos is een digitale weegschaal voor me halen, onze oude analoge is zo slecht, blijft niet op 0 staan en is moeilijk af te lezen. Grappig dat ik nu m'n best moet gaan doen om op gewicht te blijven; da's weer eens iets anders. Had ik maar zin in vet en room en zo, dan was het makkelijker, maar ik ken voorlopig genoeg andere trucs om niet meer kwijt te raken denk ik. Heb sinds gisteren nog geen chocola geprobeerd; straks eens proberen.
Elke verandering, elk ding dat ik in moet leveren is een emotionele hobbel waar ik overheen moet. Wat tot nu toe nog steeds lukt, maar het is een continue strijd met jezelf. Afzakken in depressie is simpeler, maar ook afschuwelijk dus daar heb ik geen zin in. Soms denk ik "dit is pas dag 6, en ik heb 5,5 maand chemo en dan nog bestralingen...!!" Maar dat helpt niet, daar verandert het niets van. "Baby steps" zeggen ze hier.

... en gauw naar binnen toen het te koud werd

Moe? Ja, maar nog niet zo erg als ik dacht. Da's dan weer typisch iets wat langzaam toe zal nemen; dus nu nog maar genieten van wat ik kan. En dat is tot nu toe de meeste dagen 1 tot 2 x daags gewoon met Hope haar 25-30 min rondje lopen, wat ik niet verwacht had. Verder weinig fysieks; recliner stoel en bank hebben een sterke aantrekkingskracht; heerlijk met de houtkachel aan EN een dekentje. En een middagdutje :)
M'n haar zal pas rond de volgende chemo gaan uitvallen, dus net voor of na 3 juli. Zodra dat begint gaat m'n kapster het thuis afknippen en scheren; ineens er vanaf dan maar.

Regenboog gisteren

Het gaat eigenlijk boven verwachting, ondanks m'n geklaag :)
Jos is geweldig; ik doe wat ik kan als ik me goed voel, maar hij doet feitelijk vrijwel alles. Tot en met heerlijke vissoep maken de eerste dag, toen ander eten me niet aansprak. Ik bof met hem!
Over een uurtje komen 2 vriendinnen me ophalen om te gaan lunchen; rijden durf ik nog niet omdat ik licht in m'n hoofd ben en ook onzeker. Vanavond gaan we eten bij Kerry en Scott; zij hebben ook een fijne bank dus dat komt vanzelf goed. En het is heerlijk dat Jos maar 3 dagen per week werkt dus best vaak thuis is. Er zijn een heleboel dingen die veel lastiger hadden kunnen zijn en waar wij goed wegkomen.
Een van de 2 breast care nurses belt elke paar dagen wat heel prettig is; vaak heb je kleine praktische vragen en het is ook goed om je verhaal kwijt te kunnen. Daarom blijf ik ook zoveel mogelijk naar support-groep bijeenkomsten gaan; het leidt af, je kunt even op verhaal komen en krijgt een aai hier of een knuffel daar. Ik haal daar heel veel energie en kracht uit. 
Net zoals uit al jullie mailtjes, gesprekjes, whatsappjes, kaartjes, pakketjes; overweldigend! Elke dag verheug ik me daarop, en geniet ervan. En soms is het net dat duwtje dat ik nodig heb als de moed me zelf even ontbreekt... Thanks!
Jac