Jos kwam vrijdag op z'n werk mijn chirurg tegen die daar af en toe diensten draait. Ze spraken even over de laatste uitslag die zeer negatief leek (zie vorige bericht). Hij vertelde echter dat mijn casus in het recente multidisciplinaire team is besproken, en dat deze uitslag naar zijn beste herinnering geen gevolgen heeft voor mijn chemo. Iets waarvan Jos ook zei dat hij zich dat meende te herinneren van ons gesprek met de oncologe, maar waar ik helemaal niets meer van wist. En wat ik ook niet durfde geloven.
Beiden weten het niet voor 100% zeker, maar desondanks werd ik er erg blij van. Het voorgestelde chemo-pakket is zwaar genoeg denk ik; de gedachte dat het mogelijk drastischer moest worden heeft mij een heel moeilijke week bezorgd.
Dit bericht, al is het niet helemaal zeker, maakte m'n hart een stuk lichter. Ik besloot om het voor waar aan te nemen zodat ik in ieder geval een beter weekend zou hebben; en het heeft gewerkt :) Misschien is dit wel hoe je "bij de dag" moet leven?!
Morgen, maandag, is hier een vrije dag; sommige staten van Australië vieren de verjaardag van de Engelse Koningin waaronder wij. Jos heeft wel gewoon een dagdienst :(
Dinsdagochtend ga ik naar een "Look good, feel better" workshop, waarin je geleerd wordt om wenkbrauwen te tekenen (voor als ook die haren uitvallen), je op te maken zodat je er niet al te ziek uitziet (opmaken heb ik nooit geleerd, dus nuttig), sjaaltjes knopen, info over pruiken enz. Het schijnt een nuttige maar bij tijd en wijle ook hilarische workshop te zijn. En net op tijd, want direct daarna zie ik mijn oncologe weer, en als alles naar planning gaat begin ik woensdagmiddag met de chemo... In de ochtend moet ik nog naar een jaarlijks verplicht seminar (vaccinatie-update) voor m'n werk; het duurt de hele dag, maar ik kan alleen de ochtend meemaken. Gelukkig is Kerry de organisator, en zorgt zij voor de certificaten dus dat komt wel goed :) Ook afgelopen vrijdag heb ik nog een jaarlijks verplichte cursus gehad; CPR update. Raar om met die dingen bezig te zijn nu. Maar ook goed als die straks allebei achter de rug zijn, hoef ik daar niet meer aan te denken.
Verder werk ik nu voorlopig niet meer. Ik zou afgelopen dinsdag m'n laatste werkdag hebben gehad maar toen we maandagavond het bericht kregen dat de tumor toch snelgroeiend grade 3 is heb ik me ziek gemeld, met volledige instemming van mijn baas. Ik trok het even niet meer.
Wat het nu precies voor mij betekent dat het een grade 3 is weet ik niet, als het geen invloed heeft op de chemo. Dat gaan we dan dinsdag weer van de oncologe horen.
Intussen ben ik in gedachten afscheid aan het nemen van... ik weet niet precies wat; mezelf zoals ik nu ben? Geen idee of ik me ooit weer zo fit en gezond zal voelen als ik nu doe; sommigen zeggen jaaaaaren later nog dat ze zichzelf in acht moeten nemen. In ieder geval wordt het voorlopig gewoon zien hoe het zal zijn maar ik verwacht vermoeidheid, af en toe ziek zijn (hopelijk niet te veel!), en allerlei "toffe" andere bijwerkingen van de chemo en straks bestralingen. Het is een emotioneel proces, met ups en downs...
Dus niet zo raar dat ik me vastklamp aan elk sprankje hoop!!
Jac
Geen opmerkingen:
Een reactie posten