Tradities

Het is er dan toch van gekomen... nooit verwacht... We hebben eindelijk, voor het eerst in ons leven, een nep kerstboom gekocht. Jos had het al eeeeeeeuwen geleden zullen doen, ik wilde maar niet. Op 20 minuten van hier kun je jaarlijks iemands land oprijden, uit een houten box een zaag pakken als je die van jezelf vergeten bent, een mooi boompje uitkiezen uit een veld met naaldbomen, omzagen, en het betreffende aangeplakte bedrag achterlaten in een "honesty" box. Heel andere bomen dan in NL: langere naalden, en heerlijk geurend... Als je ze goed water geeft blijven ze de hele Kerstperiode zo'n lekkere dennegeur afgeven in je huis.

Maar toch, overstag dit jaar. Geen geur, niet zelf uitzoeken en omzagen, maar wel een boompje wat een perfecte vorm heeft, nergens dunne plekken, niet al te groot, geen naalden die uitvallen, en als pegel, lampje of bal niet goed hangen buig je gewoon het takje om. Het heeft z'n voor en z'n tegen.

Omdat er hier geen Sinterklaas gevierd wordt is het traditie dat liefst op of zo snel mogelijk na 1 december de Kerstboom wordt opgezet en het huis wordt versierd in Kerstsfeer. En vooral heel, heel veel lichtjes buiten om je huis en in de tuin, en dan liefst allerlei kleuren en knipperend... precies wat ik NIET mooi vind, haha. Overal in de buurt zie je mensen bezig, een enkeling had zelfs de euvele moed om in het weekend, nog net geen december, al aan de slag te gaan, foei volgens lokale traditie-kenners! :)

Het toeval wilde dat Jos en ik allebei vrij waren maandag (1 december), de boom al eind oktober gekocht hadden (ja, als je veel langer wacht heb je geen eerste keus meer!) en Jos voorstelde om 'm dan maar op te zetten. Toch nog een beetje tegen m'n gevoel in, het was immers nog niet na 5 december, bedacht ik dat we er dan wel lekker lang plezier van hebben. Het is toch altijd een klus, de lichtjes, de slingers, en dan al die ballen, sterren, pegels, en nog meer kleine balletjes... best fijn om lang van te genieten. Vol goede moed ging ik dus aan de slag. Het was een graadje of 34 en erg benauwd, maar ik wilde de boom graag buiten opzetten dus helaas pindakaas; geen airco, alleen maar een fan. Ik geloof niet dat het ooit echt zal wennen, kerstversieringen aanbrengen in de zomer. Het zweet liep in straaltjes over m'n hele lijf maar toen ik eenmaal begonnen was moest het ook af. En gelijk maar alle verdere nog aanwezige kerstversiering een plekje gegeven op het terras of in huis.

Dus, op de 1e december stond onze eerste nep Kerstboom geheel conform ozzie tradities in volle glorie opgetuigd. 

Alleen; dat hoort dan eigenlijk dus helemaal niet buiten! Ja, daar leef je wel in de zomer, maar die kerstboom, die hoort binnen in de woonkamer te staan waar zelden iemand vertoefd. Waarom? Niemand die het weet, maar dat is nou eenmaal traditie.

Saint Becka...

...en Saint Hope

Tja... mijn traditie was vroeger altijd een Echte boom, Na Sinterklaas oftewel het weekend voor Kerst, In de winter... daar was toch al niets meer van over, dus dan nog maar beetje afwijken en onze eigen draai geven aan een ozzie traditie. Onze geheel eigen traditie, beetje van hier en beetje van daar en vooral veel van ons zelf! Zo hebben wij nog steeds een heuse piek (dank An, zowel de gouden als de goud/bruine leven nog!) en niet de hier gebruikte Kerst-ster bovenin de boom.

Jos heeft de Kerststal opgezet naast de kerstboom (heeft er nog iemand ouderwets grotpapier?!!! we hebben niet genoeg...). Laat die boom nou naast de hondenhokken staan; kerstal er dus bovenop! Hope en Becka vinden het prima, zolang zij maar in hun hok kunnen liggen, maakt niet uit in welke, ze wisselen dat graag af. Want dat is nou eenmaal hun traditie; als wij buiten op het terras zitten, liggen zij graag bij ons, in hun hok. Al dan niet met Kerststal op het dak.

Tradities...

Jac