dinsdag 14 oktober 2008

Familie op bezoek


Sinds onze aankomst in Australie zijn er weinig saaie momenten geweest. Steeds weer was er wel weer een moment van spanning. Was het niet visum problematiek dan waren het registratie perikelen. De laatste vijf weken daarentegen spanden de kroon. Volkomen onverwacht wordt een diagnose gesteld met nogal wat consequenties. Je kunt je voorstellen dat dit zowel voor Jac als voor mij nogal wat impact had. Nog voor dat we de kans gekregen hebben deze mededeling te verwerken is een operatie gepland en nu ruim twee weken na de ingreep zitten we in de Blue Mountains met Berend en An en vieren voor het eerst in lange tijd weer eens vakantie. Gisteren en vandaag hebben we twee schitterende wandeltochten gemaakt en wonder boven wonder kan ik het lichamelijk redelijk bolwerken. De eerste tocht zijn An en ik halverwege omgekeerd omdat het een beetje te veel stijgen en dalen was, de tweede tocht hebben we helemaal volbracht. Wel hebben we de taxi terug naar de auto genomen, de terugweg was net een beetje te veel. De foto's zijn van deze tweede tocht.
Vandaag regent het al de hele dag en dus is dit een moment om het blog maar weer eens een keer bij te werken.
Morgen gaan we met zijn vieren richting Albury en zullen vandaaruit dagtochten gaan maken in de directe omgeving. Heerlijk om er even uit te zijn en het lichaam de kans te geven te herstellen van een toch redelijk forse ingreep. Ik hoop over een week of drie langzaam het werk weer op te kunnen pakken. Tussen de bedrijven door zijn we ook met het permanente visum bezig en hopen dit voor december in te kunnen dienen om te voorkomen dat ik opnieuw een Engelse test moet doen. Ja, ik woon en werk weliswaar in Australie, doe alles in het Engels maar de regels zeggen ....... Je begrijpt het, bureaucratie.

Jos

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Luitjes,
Heerlijk om te lezen dit laatste bericht. En wat leuk om An en Berend ook op de foto te zien (nu snap ik waarom ik An niet kan bereiken. Maar een puntje van "kritiek": waar is een foto van die jonge god, die na een open hartoperatie met vier omleidingen, na twee weken weer aan het wandelend is in de Bleu Mountains? Oke, die foto van Jacq op die rots mag er zeker zijn, maar toch..... :-)
geintje allemaal, Heel Heel veel plezier met z'n viertjes en
WE MAILEN
dikke kus van Ineke

Anoniem zei

Hay lieverds, hoop dat je je verjaardagskaart gehad hebt Jos, enne in ieder geval heb je er nu voor gezorgd dat je weer de nodige jaren mee kan! Bedankt daarvoor, en dan nu maar gewoon alledaags gaan doen, goed??
Geniet maar lekker van de vakantie, en ik hoop binnekort een cadeautje op te kunnen sturen, we zijn een doosje aan het vullen!

Kusssssssss

Anoniem zei

Hoi Jos en Jac
we lezen net de laatste 2 berichten van jullie blog en schrikken er nogal van.
Gelukkig is de ingreep reeds geweest en blijkbaar succesvol verlopen als je weer een bergwandeling kunt maken.
Veel succes met verder revalideren en alle bureaucratische rompslomp.
We hopen begin december richting Perth te vliegen en halverwege het volgende jaar naar het oosten te reizen.
Misschien kunnen we jullie nog ontmoeten.
Groet, Jantina en Hans