En nog een documentje...

En ja hoor, het is de medical board van Queensland gelukt om een nieuw document te verzinnen dat ze eerst moeten hebben voordat ze beslissen. Ik had het als geintje opgeschreven eigenlijk...

Ze willen bevestiging vanuit Amerika, waar Jos een jaartje geleden heeft laten verifieren dat hij een artsopleiding heeft afgerond in NL. Dat duurt eventjes.

Maar dat is niet zo erg, omdat ze intussen toch al besloten hadden dat ze komende maandag niet vergaderen. Dus ook al was het document er al geweest, dan hadden ze het niet bekeken. De nieuw opgegeven datum is nu 4 februari, inderdaad, wederom over 2 weken, zoals we al sinds eind november horen.

Gelukkig hadden we er dit keer niet op gerekend dat het iets zou worden a.s. maandag, dus valt het iets minder hard tegen.

Intussen genieten we van het feit dat we een eigen plek hebben, en dat we elke avond de mooiste zonsondergangen zien. Of eigenlijk; als er wolken zijn, zijn ze het mooist. Bij strakblauwe lucht valt het een beetje tegen (of worden we al verwend door de mooie luchten?).

Ik ben 3 hele dagen in de huisartspraktijk geweest deze week, leer heel veel en vind het wel een voordeel dat ik het nu zelf kan doseren. Als ik wil ga ik werken, anders niet :) Gaaf toch? En intussen leer ik langzaamaan wat ik nodig heb om straks echt te beginnen.

Het feit dat je de hele dag engels spreekt is op zich niet meer lastig. Er is me zelfs al gevraagd of ik Ierse of Schotse was (vind ik een compliment; dan denken ze dat ik engelstalige ben!) Wat nog wel veel energie kost is het oppikken van de vaktermen in het engels; al die verbandjes, spuitjes, kwaaltjes, pijntjes, pillen, zalfjes, instrumenten en de ontelbare afkortingen... pfff! En er zijn veel dingen die ik nooit gedaan heb: hartfilmpjes maken, oren uitspuiten, assisteren bij verwijderen van moedervlekken (of huidkankerplekjes), etc.etc. Dus aan het eind van een dag zit ik aardig vol!

Ik merk wel dat er meer informatie blijft hangen, dus blijkbaar begint het toch een beetje op z'n plekje te vallen allemaal.

Jos wisselt studeren en af en toe een golfballetje slaan af. Dinsdagmiddag gingen we samen golfen; de 37gr.C. vond ik teveel, na 9 holes had ik vette koppijn en heb alleen nog caddy gespeeld, waardoor Jos in een uurtje de resterende 9 holes speelde. Ook al hadden we een karretje om lekker te rijden, de zon prikte pijnlijk zodra je een bal wilde slaan. De dunne ozonlaag is echt voelbaar! En de warmte is vermoeiend.

Inmiddels is het iets afgekoeld, nog maar 30 vandaag, en komende dagen wordt het zo'n 27, dat is heerlijk. Er is al enkele nachten een fijn briesje, dus airco en zelfs ventilator kunnen dan uitblijven.

Nu ga ik weer even verder kijken naar een tennispartij van de Australian Open in Melbourne... See you later!!

Jac