'N HUISSSSSSSSIE

Na 23 weken leven uit koffer, inwonen bij vrienden, vertoeven op een camping en house sitting is het nu zover, we hebben een huis gehuurd en zijn erin getrokken. Geen indrukwekkende verhuizing natuurlijk, we hebben immers maar vier koffers, twee golftassen en massa's kleine plastic tassies. Onze spullen laten we nog even in opslag, we moeten eerst meer zekerheid krijgen over wat we nog eigenlijk gaan doen in de (naaste) toekomst. De vriendin van een vriendin die ons dit huis verhuurd heeft alle meubels achtergelaten voor ons om te gebruiken, zij had ze de komende tijd toch niet nodig, kwam perfect uit voor ons.

Het huis is schitterend. Gelukkig wat minder groot dan we de laatste weken hebben gehad, schoonmaaktijd in die grote panden was enorm. Geen zwembad en geen tennisbaan, maar ja, daar valt mee te leven :). Mooie omgeving, beetje op een heuvel gelegen, het uitzicht vanuit de achtertuin is iets waar je aan kunt wennen. Het is ook nog de kant van de zonsondergang en ik kan je verzekeren, we hebben al een paar hele mooie gezien. De tuin is erg groen, normaal rond deze tijd is het meeste gras al dor en geel door de zon en droogte. Maar we hebben in december heel veel regen gehad, dus de kleur is nog fris groen.

Als je het huis via de voordeur binnenkomt is meteen rechts onze slaapkamer met ensuite badkamer. Een grote hang/leg kast over de hele breedte van de kamer, Jac begint al weer te babbelen over het kopen van kleding, er is immers nog heel veel ruimte. Badkamer is eenvoudig, een heerlijke doche en spiegel boven de wastafel over de hele breedte van de kamer, is wat confronterend moet ik bekennen (moet nodig wat gaan doen, als je begrijpt ....)

Meteen na binnenkomst in het huis staat een bureau met de computer, hier ben ik nu dit bericht aan het maken. Heerlijk koel, ondanks een buitentemperatuur van al weer +30 terwijl het nog ochtend is. Er is hier een evaporative airconditioning ingebouwd die alle kamers continu koelt. Daarnaast zijn we al redelijk gewend geraakt aan de temperaturen. Gisterenavond zijn we uit gaan eten en vonden het heerlijk buiten, de temperatuur was echter nog steeds aan de forse kant.

Als je de "computerkamer" verlaat kom je in de gezamenlijke living/kitchen. Eenvoudig ingericht met een heerlijke luie stoel waar het goed vertoeven is terwijl we kijken naar ER, NCIS of CSI (zo'n beetje hetzelfde als we in Nederland nog naar keken). We missen gelukkig big brother en miljoenenjacht maar krijgen reality TV en the milion dollar question er voor terug. Er veranderd eigenlijk niet zo veel dus. Links van de living hebben we nog twee slaapkamers met separaat bad/douche en toilet. Genoeg ruimte dus, dit deel van het huis zullen we niet zo veel gaan gebruiken, ik al helemaal niet als de medical board ooit nog een beslissing gaan nemen tenminste.

Doorlopend naar achteren komen we dan in de achtertuin terecht. Een ruimte tuin, wel aan de zonkant in de middag, dus gezellig buiten zitten aan het eind van de middag is er niet bij. Daarentegen maken de avonden met de zonsondergangen dit weer ruimschoots goed.

De eerste stap naar een normaal leven in Australie is gemaakt. Nu nog aan het werk zien te komen zonder al te veel rompslomp. Misschien wordt er op de 14de besloten, daar gaat iedereen weer van uit, wij laten het op ons afkomen en wachten rustig af. Zo nu en dan worden we er moedeloos van, maar we proberen het steeds weer opnieuw positief te benaderen. Het feit dat de meeste artsen en verpleegkundigen die dit proces hebben doorgemaakt ongeveer hetzelfde verhaal hebben sterkt ons in het vertrouwen dat het uiteindelijk wel goed gaat komen.

Groetjes vanuit downunder.

Jos