Het wordt dus een maand later dan oorspronkelijk gepland, maar dat geeft Jos ook een maand extra de tijd om zich voor te bereiden. Intussen laten we geen middel onbenut om de slagingskans te vergroten, zoals je aan de foto's kunt zien :) God weet wat nuttig is, en alle kleine beetjes helpen, heb ik altijd geleerd.

En, ook belangrijk, ik heb contact met de regionale Health Service die o.a. verpleegkundigen voor de regio werven, ondersteunen etc. Daar is nog niets definitiefs uit voortgekomen, maar ik blijf steeds teruggebeld worden en er komt vorm in. Natuurlijk ben ik ook gewoon rechtstreeks met diverse nurse managers in de ziekenhuizen gaan praten. Omdat ik op het huidige visum niet mag werken, maar wel wil beginnen, ga ik waarschijnlijk komende week als vrijwilliger werken in het ziekenhuis hier in Collarenebri. Gewoon meewerken met een verpleegkundige, en intussen veel opsteken. De manager is zeer behulpzaam, dus dat ziet er goed uit. Ze woont min of meer naast ons... dat is het voordeel van een klein dorp. Ben nu bezig me door een medicatie-informatie map heen te werken. Interessant: deels ophalen (uitrekenen van hoeveelheden, Ineke dat moet jou bekend voorkomen), deels nieuwe informatie (onbekende medicijnen). Dus ik heb genoeg te doen dit weekend, als je de dikte van de map kunt zien.


We studeren het liefst buiten op de veranda van dit zusterhuis, tot het halverwege de middag te warm wordt pal in de zon. Meestal is het dan ook wel genoeg geweest, of op z'n minst tijd voor een break. Onze uitnodiging voor komende middag: de jaarlijkse paardenraces! Daarover later meer, nu eerst lunchen :)
Jac
1 opmerking:
hehe, ik ben erin.
Fijn van jullie spullen.
Liefs, Marianne
Een reactie posten