Toen ik in mei van dit jaar begon te werken in Wodonga was het alleen maar positief. Het werk was uitdagend genoeg, de sfeer op de afdeling was hetzelfde als in Wangaratta, de directe collega's perfect om mee te werken en plezier te hebben. De afstand tot waar we wonen was helemaal het einde, kortom reden om een blok land te kopen en een huisje te bouwen om daar te blijven totdat we oud en versleten zijn.
Blok land werd gekocht, plattegrond werd getekend, offertes werden aangevraagd. We stonden op het punt om definitief met aannemers te gaan praten.
Dan ontploft er ineens een bom, figuurlijk gesproken, en gaat alles op het werk met rasse schreden bergafwaarts. Ik zal jullie de details besparen maar het heeft inmiddels al geleid tot het vertrek van twee vaste krachten die er al jaren werkten. Er staan al een paar andere vertrekkers op de nominatie omdat ze zoekende zijn. Artsen hier in Australie die zoeken naar een nieuwe baan hebben meestal niet veel meer dan een paar weken tot maanden nodig.
Na een akkefietje met een "paperpusher", waarin ze mij en nog drie andere artsen ten overstaan van de gehele afdeling zwaar beledigde, was voor mij ook de maat vol en begon ik na te denken over iets anders. Terug naar Wangaratta zou een optie zijn, maar dat zou weer autorijden betekenen. Toch maar even gaan praten, zij zochten op dit moment geen senior, vermoedelijk vanaf februari maar dat was niet zeker.
Twee weken geleden roept Jac tussen neus en lippen door, misschien even met Ochre praten, de organisatie die ons hier naar toe heeft gehaald. Zo gezegd zo gedaan, daarna is alles in een gigantische stroomversnelling terecht gekomen. Vorige week vrijdag gesprek gehad in Lancefield (1 uur noordelijk van Melbourne) om daar te beginnen als huisarts. Maandag bericht dat ik kon beginnen, gisteren mijn registratie aangevraagd, vanochtend gehoord dat alles okay is, dus werd er geopperd of ik per 1 februari zou kunnen beginnen. Gezien de situatie op het werk heb ik daar uiteraard JA op gezegd.
Het blok land houden we, het plan is namelijk om over 4 jaar met pensioen te gaan en dan hier terug te komen in het huis dat we tegen die tijd gebouwd hebben.
Pfffff, en nu zit ik uitgeteld op de stoel omdat ik twee dagen lang in en rondom huis aan het opknappen ben geweest voor het geval dat ....
We houden jullie verder op de hoogte.
Jos/Jac
Geen opmerkingen:
Een reactie posten