Duizenden hersencellen minder

Dat zei een grinnikende Jos tijdens een van zijn eerste lessen, na een schijnbaar bijzonder geslaagd weekend: "het was erg gezellig, maar ik heb nu wel een paar duizend hersencellen minder...".
In die situatie bevinden zowel Jos als ikzelf ons na een gezellige avond gisteren; enige duizenden hersencellen armer... Waarom?
We hadden weer een goede aanleiding om te feesten: het heeft de Medical Board eindelijk behaagd om Jos volledige registratie te geven in Australië! Mijn superslimme maar vooral hardwerkende en volhardende Jossie heeft het hem (wederom!) geflikt! Na 25 jaar geleden afgestudeerd te zijn, al die tijd als arts gewerkt te hebben en hier met vlag en wimpel opnieuw voor theorie- en praktijkexamen geslaagd te zijn hebben ze eindelijk besloten dat hij geen 10 weken als arts-in-opleiding hoeft te werken. Waarschijnlijk heeft het feit dat hij zelf artsen-in-opleiding traint en superviseert iemand ergens doen bedenken dat het wel heel raar zou zijn om hem die eis te stellen :)
Dit betekent dat Jos vanaf nu geen toestemming hoeft te krijgen en supervisie hoeft te hebben als hij ooit van baan wil veranderen. Ook dat hij niet slechts 5 jaar als arts mag werken, zoals tot nu toe het geval was. Kortom; het geeft vrijheid en toekomstperspectief! 2 jaar geleden bij ons permanente visum kregen we toestemming om hier te blijven; nu kunnen we het ons ook blijvend permitteren :)
Daar moest natuurlijk op gedronken worden! Uiteraard niet op de nuchtere maag, maar tijdens een uitgebreid etentje in de Fine Dining Room. Kerry & Scott waren niet te beroerd om van de partij te zijn; zij hebben ons in de eerste moeilijke jaren altijd gesteund en het is heerlijk om nu ook de hoogtepunten samen te vieren.
Ikke met m'n grote mond riep al maanden "als die registratie rondkomt ga ik ongelooflijk dronken worden!". Dus ja, wat moet je dan? Nou trekt een kater me helemaal niet, dus ik heb het bij een bescheiden "tipsy" gehouden :) Jos moest vanochtend weer vroeg werken dus ook hij liet het niet uit de hand lopen. Maar we hebben ons de cocktail, het eten met bijbehorende wijn en voor Jos een speciale koffie achteraf heerlijk laten smaken! Heen met een taxi, Kerry & Scott brachten ons thuis, dus ons kon niets gebeuren. Na een klein afzakkertje zijn we zeer blij gaan slapen, in de gelukkige wetenschap dat ook deze laatste horde genomen is, en met mooie dromen voor de toekomst.
Proost!
Jac