Sinds zes dagen is het hier officieel winter en beter weer om in de tuin te werken krijg je niet, dus maar weer aan de slag. Het stuk van de tuin naast ons huis dat we afgedekt hadden met landbouw plastic was nu aan de beurt. Dit afdekken was nodig om het hardnekkige gras af te laten sterven. Dit gras, waarvan ik de naam nauwelijks uit kan spreken laat staan opschrijven, droogt in de zomer helemaal uit. Na verloop van tijd lijkt het wel stro en als je dat voor het eerst ziet geloof je niet dat het met een beetje hemelwater weer helemaal opfleurt. Kortom, niet kapot te krijgen, gunstig met dit klimaat. Ongunstig indien je het gras kwijt wil omdat je op die plek iets anders wil planten :)
Murray, uit Bourke, gaf ons de tip het gras een paar weken te bedekken met landbouw plastic. Het gras sterft dan af volgens hem en vervolgens moet je het verwijderen. Nou schep je dit gras niet zomaar even eruit, daar is apparatuur voor nodig, een Rotary Hoe. Rond draaiende messen snijden het gras kapot en maken de grond los. Vervolgens kun je het gras min of meer "eenvoudig" opscheppen, in de kruiwagen gooien en vervolgens enkele meters verderop dumpen. Een andere keer, wanneer de spieren het weer toelaten, moet deze berg naar de tip getransporteerd worden, de lokale afval dump.
Zo'n rotary hoe is onmisbaar voor klussen zoals deze, maar de randjes, ja daar kan het apparaat niet bij. Dat moet dus ouderwets met de hand gebeuren. Een paar uur later is de klus geklaard, het gras is eruit, een berg gras/aarde hebben we er voor teruggekregen. Nu moet er natuurlijk weer iets nieuws terug in. Dus weer naar het dichtstbijzijnde tuincentrum, we zijn daar inmiddels goed klanten geworden. Wat stenen voor een pad, zand om eronder te leggen, beton om de randjes af te smeren, blokken om een cirkel te kunnen leggen met een boom in het midden en kiezels om het geheel op te vullen zodat er minder water verdampt in de zomer. Een paar honderd dollar lichter gaan we met een veel te zware aanhanger richting huis, maar ja wie let daarop hier in Aussie.
En thuis moet natuurlijk alles weer uit de aanhanger, stenen en blokken een beetje verspreid neerleggen, is handiger straks als we het pad en dergelijke gaan leggen, zand en beton op aparte hoopje, kortom onze tuin bestaat inmiddels voornamelijk uit hoopjes stenen, zand, beton, aarde, gras, aanmaak houtje, etc.
Na twee dagen hard werken, de tweede dag met veel spierpijn, is het uitzicht er niet beter op geworden, de spierpijn ook niet overigens. Geduld is een schone zaak, over een tijdje moet het er weer goed uit gaan zien.
Verder geen nieuws van het visa front; het is ook nog maar 6 maanden geleden dat we de aanvraag voor het nieuwe visum hebben ingedien. Je kunt niet verwachten dat het zo snel gaat, toch?! Jos
PS: de lilly pilly's in de achtertuin zijn volgens ons toch echt al iets gegroeid... denken we. Jac
Geen opmerkingen:
Een reactie posten