Nog één keer Bourke

Vorige week hebben Ton en ik even de klus afgemaakt waarmee ik eerder was begonnen, de schuur. Vervolgens zijn we gedrieen halverwege de week richting Bourke vertrokken. Jac wilde allereerst zelf nog een keer de outback opsnuiven maar ook haar vader kennis laten maken met het gebied waar we oorspronkelijk naar toe zouden gaan. Woensdag morgen om 09.00 uur vertrokken richting Dubbo waar we zouden overnachten. Daar aangekomen even een hotelletje gezocht en vervolgens iets gaan eten. Terug bij het hotel nog wat gedronken met als plan op tijd het bed op te zoeken. Toen Ton zijn kamer in wilde gaan was de deur echter geblokkeerd. Wat bleek na enig speurwerk, het plafond was gedeeltelijk naar beneden gekomen en blokkeerde de deur. Tja, ken gebeuren natuurlijk maar verwacht je niet echt in een 3,5 sterren hotel. Eigenaar erbij, even provisorisch gerepareerd en uiteindelijk iets later dan gepland toch het bed in.

De volgende dag even in Dubbo rondgekeken, de historische jail bezocht en vervolgens richting Bourke. Gestopt bij Byrock (50 km voor Bourke) om even de rode grond te bekijken en de benen te strekken. De vliegen zijn in grote getale aanwezig want er is drie weken geleden een enorme hoeveelheid water gevallen, de grond voelt nog steeds vochtig aan. Uiteindelijk meteen doorgereden naar Skye en Murray want het was al laat geworden, niet te laat om rustig even in de tuin te zitten en wat te kletsen. Er was ook een nieuw lid in de familie, een kleine kangaroe. De moeder was door de extreme droogte en gebrek aan voedsel erg zwak geworden en moest afgemaakt worden. De kleine werd uit de buidel gehaald en wordt nu dagelijks vier keer gevoed door Skye en/of de kinderen. Hij brengt de meeste tijd door in een zak die als surrogaat dient voor de buidel van de moeder.

's Avonds heerlijk gegeten en de volgende dag Bourke bezocht. Aan het eind van de dag samen met Murray in de 4 wheel drive het landgoed bekeken, althans een heel klein stukje ervan. Het hele landgoed is net zo groot als Utrecht, onmogelijk om een dag te bekijken. Daarna zoals gepland meteen door naar de rivier om daar te BBQ-en. De tweeling (11 jaar oud) mochten hun nieuwe speeltjes uit de schuur halen (quads) en zelf naar de BBQ spot rijden. Ze kunnen met hun voeten net de bodemplaat raken maar weten feilloos om te gaan met het apparaat. Wat blijkt, ze helpen Murray soms met het opdrijven van de schapen als die naar een andere paddock gedreven moeten worden. Schitterend, die meiden hebben de tijd van hun leven.

Vervolgens wordt de BBQ aangestoken, gewoon een vuurtje onder een ijzeren plaat en dan vlees erop. Niks moderne BBQ's en waarom zou je ook. We genieten weer even van een schitterende zonsondergang terwijl Murray het vlees op de BBQ gooit. Skye zorgt ervoor dat er ook iets anders dan vlees is al blijkt uiteindelijk de groente de ontbreken. Ton en ik kunnen daar perfect mee leven, Jac heeft het hier wat moeilijker mee. We genieten weer vollop van deze tractatie.
In het pikkedonker gaan de kids nog even brood bakken boven het smeulend vuurtje. Het geeft ons volwassenen de tijd rustig onderuit te zitten en te genieten van de rust aan de rivier terwijl we ondertussen een glaasje wijn of bier nuttigen. Als het uiteindelijk te laat dreigt te gaan worden, de kids moeten de volgende morgen vroeg op omdat ze een cricket wedstrijd hebben, wordt alles snel ingepakt en gaan we terug richting huis. Daar praten we nog even wat maar gaan spoedig ook naar bed omdat de vermoeidheid toch wel toeslaat. En we hebben ook besloten dat we de volgende dag naar de grotten in Wellington willen en dus moeten we een beetje op tijd uit de veren.

De terugweg gaat vlot en we bereiken ruim op tijd Wellington. We kunnen rustig even lunchen en daarna nog even rondkijken en wat lezen. Om 16.00 uur gaan we met een gids mee om een van de grotten te bekijken. Er zijn in totaal 27 grotten, 3 ervan zijn geopend voor het publiek de rest wordt met rust gelaten.
Na een uurtje ondergronds te hebben verkeerd verlaten we Wellington om in het eerstvolgende dorpje te overnachten. Wat blijkt, er is een grote cricketmatch gaande, alle hotels zijn volgeboekt. Okay, op naar het volgende dorp, zelfde verhaal. Okay, dan maar naar een flink dorp in de buurt (Orange) daar moet toch wel plek zijn. Nee dus, alles volgeboekt want er zijn diverse sportactiviteiten gaande. Gelukkig vinden we uiteindelijk in een dorp verder wel een hotel, geen enkele ster geloof ik dus je kunt je voorstellen wat de kwaliteit was, maar we hebben in ieder geval onderdak.
De volgende dag naar huis. We bezoeken onderweg nog een museum en komen met een voldaan gevoel aan het eind van de dag weer in Thurgoona aan. Het waren drukke dagen maar we hebben allemaal genoten.

Jos