Hitte

En eindelijk breekt hier dan de zomer door .... Niet dat je daar dolgelukkig mee moet zijn zoals in Nederland, na maanden van grijs, nat en de laatste weken ontzettend koud weer. Temperaturen van -20 zijn overigens wel een beetje belachelijk vind ik. Nee, een doorbrekende zomer hier betekent dat het warm wordt, nou dat kun je wel zeggen. Net even buiten geweest, het kwik staat inmiddels op 44 graden 14.40 hr en om 16.00 hr is het meestal het warmst. Dus we zullen de 45 nog wel halen vandaag.

Nou is het hier een stuk droger dan in Nederland en dus voelt 45 niet als 45 .... MAAR TOCH VIND IK HET NOG KNAP WARM. Zo, dat ben ik effe kwijt uit mijn systeem, nu maar even afkoelen in de airco. Vanochtend ook nog gelopen, toen voelde het al warm aan, maar een beetje Hollander laat zich niet kisten natuurlijk. Tijdens het lopen regelmatig in gedachten teruggegaan naar wat winterse foto's, gestuurd door deze en gene (waarvoor dank), en steeds was het daarna een stuk minder warm.

Ondertussen blijven we genieten van de zonsondergangen. Elke avond is het wel raak en zo af en toe maken we er een foto van. Vooral na de hittegolf in Irak was ik aanvankelijk een beetje huiverig over de hoge temperaturen in de zomer. Nou, dat blijkt in de praktijk heel veel mee te vallen. Omdat er hier overal airco is heb je weinig tot geen last van de hitte. Ja, je moet overdag niet willen hardlopen of zo op de heetste dagen, maar op de overige dagen valt het allemaal wel mee. Maar zoals gezegd, 45 graden blijft heel warm. We zijn inmiddels natuurlijk ook volledig geacclimatiseerd. Pas bij een binnentemperatuur van 25+ vinden we het te heet worden en zetten we de airco aan. Een jaar geleden was dit wel een paar graden lager. Ook 's avonds worden de trui en de vest al gepakt wanneer het eigenlijk nog best warm is, maar wij krijgen het dan al koud.

We hebben 2008 achter ons gelaten en proberen dat jaar snel te vergeten, al zijn er ook een aantal goede dingen voorgevallen zoals: een gezinsuitbreiding in huize Saskia en Jeroen, een vlot herstel na een toch ingrijpende operatie, een contract voor een opleiding tot SEH arts, om maar een aantal dingen te nomen. Toch willen we 2008 liever vergeten om vele andere redenen.

We zijn 2009 begonnen met een aantal van de vrienden die we inmiddels hebben hier in Albury en dat was heel gezellig. Kort daarna kregen we bezoek van Suzanne, een backpacker uit Nederland die we kennen via via via. Dat was heel gezellig, we hebben geprobeerd haar wat wegwijs te maken in dit immense land. Ze is inmiddels al weer vertrokken naar Melbourne om daarna haar reis te vervolgen via de Great Ocean Road. De rust is nu weergekeerd, ik ben druk bezig met de laatste loodjes voor het examen op 7 februari en enkele weken daarna krijgen we weer bezoek uit Nederland. Leuk, wij zijn er klaar voor.

Jos