Een week om niet te vergeten

De laatste vier weken en met name de afgelopen week zijn voorbij gevlogen.
Zo'n vier weken geleden kreeg ik ineens een brainwave: Als de baan in Wangaratta doorgaat dan heb ik ineens geen tijd meer om eens rustig uit te kijken naar een huis en dergelijke.
Dus, na Jacqueline te hebben afgezet op haar werk, ben ik maar eens begonnen met het zoeken van een eventuele auto, lopen naar Wang duurt een beetje lang. Een paar uren en vele auto's later, een potentiele kandidaat gevonden, afspraken gemaakt met de dealer dat ik spoedig terug zou komen als alles goed zou gaan.
Vervolgens in makelaars krantjes gedoken, verder de rest van de dag mee bezig geweest, Jac opgehaald van haar werk en verteld wat ik allemaal gevonden had. Ze vond het allemaal een beetje voorbarig, tenslotte had geen enkele board tot nu toe positief gereageerd dus waarom deze wel. En we konden daarna ook wel huizen en auto's gaan kijken.

Ik, ongehoorzaam en eigenwijs, ben gewoon doorgegaan met zoeken en kijken, af en toe inspecties afgesproken met makelaars maar niet veel interessants gevonden. Huizen waren te of te klein of te groot, hadden nauwelijks een tuin of hadden min of meer een boerderij er achter liggen. Soms leek een huis perfect maar zodra je binnen kwam leek het wel of je in een doolhof rondliep met een video kamer, een TV kamer, een kinderspeelkamer, een eetkamer, een living, een apart ruimte voor teenagers, mijn hemel het lijkt soms alsof elk kind hier een andere kamer moet hebben. Ik kan je vertellen, dit houdt je redelijk van de straat, van verveling was de afgelopen maand geen sprake.

Dik 2 weken geleden leek het weer mis te gaan. Ik laat jullie even "mee genieten" van de volgende email wisseling. Even wat voorinformatie: Voordat ik al het papierwerk heb opgestuurd naar de medical board leek het me een goed idee om even te bellen en de situatie uit te leggen dat we geen copien van originelen kunnen maken omdat de originelen in opslag zijn en daar kunnen we niet bij komen. Ik sprak met iemand van de board hierover en zijn advies was, gewoon insturen wij lossen die wel op en nemen contact op met andere boards die die spullen wel gehad/gezien hebben.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dit is de eerst reactie:

However, in order for me to finalise your application I require the following information:
* Original or original certified copy of your primary medical degree in English and in Dutch as I only have a copy.
* Original or original certified copy of a current (no more than 3 months from date of issue) certificate of good standing/registration status from RIBIZ as the one I have is more than three months old.
* Original or original certified copy of the letter of reference from Dr L A Boom as I only have a copy.

Okay, even vooraf bellen heeft dus ook geen zin. Maar in Wang hospital willen ze dat ik zo snel mogelijk begin, dus zij besluiten maar eens om even te bellen.
Zij stuurt me het volgende bericht:

I have spoken with the registrations department at the Medical Board today. I have their assurance that your application will still be considered for the Medical Board meeting in 3 weeks time, provided your documentation reaches them in time. They will also contact the Medical Board of Queensland to obtain the outstanding certificate from there.

Okay, het lijkt alsnog goed te komen. Dan krijg ik een email van de board in Victoria:

I require an original or original certified copy of your primary medical degree to be included as part of your application. Your situation has been discussed with my manager and you will need to contact the Medical Board of Queensland or the New South Wales Medical Board and ask them to send this to me directly, I cannot do this on your behalf due to privacy issues.

Er wordt ergens niet helemaal goed gecommuniceerd, maar okay, ik vraag de originelen zelf wel terug. Dit is het antwoord van Queensland:

As the Medical Board has used the translation of the qualifications as part of the evaluation and decision process it cannot be returned. The only time any original documents can be returned is if the application has been withdrawn prior to a decision being made.
Regards

???????? Dus omdat ze de originelen gebruikt hebben als beslissingsmoment kunnen ze ze niet meer terugsturen. Ze hebben dus de originele vertaling van mijn artsendiploma EN een officiele gecertificeerde copy in hun bestand en weigeren die terug te sturen.
????????

Ik bespaar jullie verder de details hoe dit uiteindelijk is afgelopen, maar dat het goed gegaan is is duidelijk.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dan begint de afgelopen week.
Maandag. Ik wordt gebeld door Rowena, mijn toekomstige supervisor in het ziekenhuis: "Jos, kun jij een afspraak maken voor een cursus in Melbourne want die heb je nodig om hier te gaan werken." Ik, helemaal verbaasd, stotter wat over de medical board die nog geen beslissing heeft genomen ...... "Oh, de board, ja, oh dat komt wel goed, maak de afspraak maar, groetjes." Dus Melbourne gebeld, 5 juni kan ik terecht. Heb inmiddels de bevestiging binnen, het is een "cursus" van twee uur en daarvoor moet ik vier uur heen en vier uur terug met de trein, tja, Australische afstanden.
Dinsdag. Ring, "hi Rowena here, Jos I was wondering, we want you to start as soon as possible, could you start on monday?" Nu was het volgens mij nog iets meer dan stotteren. Ehhhhh, ja natuurlijk maar ik moet eerst nog een auto hebben en die koop ik pas nadat de board een beslissing heeft genomen. Maar even iets anders, jij bent wel er vol van vertrouwen over de beslissing. Ja, komt allemaal goed. Dus als het lukt met de auto dan begin je maandag. Ja.
Meteen na dit gesprek naar de auto handelaar, situatie uitgelegd, ik kom vrijdag terug kun je dan zorgen dat ik die auto heb voor maandag, blablabla.
Woensdag. Ring, "hi Rowena here, Jos omdat je een aantal avonddiensten mee gaat draaien, zal ik ziekenhuis accomodation voor je regelen?" De fase van stotteren was ik al gepasseerd dus ik heb gewoon maar ja gezegd. De medical board heeft nog steeds geen beslissing genomen, dat gebeurd donderdag pas, maar wathever.
Donderdag. Nee, geen ring deze keer. ’s Morgens gaan we even naar een huis kijken wat wel iets lijkt te zijn (Jac heeft haar eerste vrije dag!). Daarna gaan we een balletje slaan. Eind van de middag komen we thuis en hebben we een email van de medical board Victoria. Ze hebben mijn application approved, ik kan gaan werken. Bij Jac rollen de tranen over haar wangen, ik staar helemaal verbouwereerd naar het scherm en er flitsen een heleboel praktische zaken door mijn hoofd. Yes, we hebben het gered, kost wat moeite maar dan heb je ook wat. Even snel de auto handelaar gebeld, hij gaat wat zaken in gang zetten. Wij gaan uitgebreid eten en daarna bij Michael (de arts die mij geintroduceerd heeft in het ziekenhuis van Wang) een flesje wijn wegwerken. Voor die tijd doet Jac ook nog even een bod op het huis wat we die ochtend gezien hebben.
Vrijdag. Auto kopen, autoruit van Jac vervangen (dit gaan te lang duren, uitgesteld tot maandag), verzekering voor de auto regelen, een PDA (zakcomputer) versie van MIMS (vergelijkbaar met het farmaco therapeutisch kompas in Nederland) op mijn PDA zien te krijgen (dit is tot op heden nog niet echt goed gelukt, ik vrees dat ik geen goede PDA heb, kost weer een lieve duit voor een andere), boeken voor de AMC (het examen dat ik ga doen eind van het jaar) bestellen, dictafoon kopen voor in de auto, blablabla. Makelaar en Jac hebben 2e contact 's avonds.

Zaterdag. Tijdens het ontbijt worden we gebeld door de makelaar, de eigenaars vinden het bod van 282.000 erg laag of we 285 willen bieden. Antwoord van Jac: No! We zijn immers al omhoog gegaan zonder een lager bod van hun te horen. 10 minuten later opnieuw een telefoontje, het is akkoord, we hebben zojuist een huis gekocht! Tijdens het schrijven van dit blog ben ik even op en neer naar de makelaar geweest om wat details door te spreken.
Zo meteen gaan we boodschappen doen, het standaard gedoe natuurlijk maar verder moeten we binnenkort ook een ijskast, wasmachine, bed, etcetera hebben. Ik heb nog nooit van mijn leven zoveel geld binnen een week uitgegeven... ik heb ook niet veel behoefte dit record ooit nog te gaan verbeteren :)

De eindsituatie na deze hectische week:
- Jac heeft een wereldbaan
- Jos heeft (nog) geen wereldbaan maar wel een hele leuke baan als goed begin
- We hebben nu alletwee een auto
- We hebben een huis als verder alles goed gaat
- We kunnen onze spullen verhuizen, vermoedelijk begin juli
- We hebben een tijdelijk visum en kunnen dit om gaan zetten in een permanent visum zodra we onze spullen hier hebben
- We hebben het uitstekend naar ons zin

Het is bijna een roman geworden, maar er is ook wel erg veel gebeurd.
Jos

PS: het huis heeft 3 logeerkamers... misschien brengt dit enkelen op een leuk idee??!!
Jac