Wachten

Uiteraard loopt het weer iets anders dan we dachten :) Gelukkig hadden we daar min of meer op gerekend inmiddels.

De medical board kon maandag 3 december niet beslissen of Jos in Queensland kan beginnen, omdat ze een referent uit NL niet aan de lijn kregen... ze probeerden hem om 5 uur 's nachts te bellen! Tja, wij weten wel dat er tijdverschil is, maar of zij dat ook weten? Je zou het betwijfelen.

Verder was alle informatie aanwezig, en inmiddels is dat contact er ook geweest. Nu komen ze de 17e weer bij elkaar. Hopelijk wordt er dan besloten, maar het kan ook nog langer duren. We wachten het maar af.

Ik blijf voorlopig 2 tot 3 ochtenden per week meelopen in de praktijk, tot ik echt kan beginnen (zal ook wel volgend jaar worden). Het is erg leuk, leerzaam, vermoeiend (vandaar maar halve dagen) en ik heb er veel zin in om echt te beginnen. De sfeer is geweldig, en men houdt wel van een geintje... mwah, vind ik ook niet erg.

Er was vorige week gedurende enige uren wat lichte paniek bij ondergetekende; we konden immers maar tot afgelopen weekend in het huis van vrienden blijven logeren, daarna kwamen zij terug van vakantie. En we dachten dan op weg te zijn naar Dalby, als Jos daar kon beginnen.
Diezelfde avond is e.e.a. opgelost; we zitten nu in het huis van een van de huisartsen uit "mijn" praktijk, die is een week op vakantie. Daarna gaat zijn broer 3 weken weg, en zijn we daar welkom. En dan is het 2e week januari en is mijn huurhuis vrij, en dat is groot genoeg om Jos er gezellig (en graag!) bij te hebben :)

We hebben wat pech af en toe, het gaat niet helemaal volgens planning, maar iedere keer als er iets misloopt zijn er weer zoveel mensen om ons heen die zorgen dat er weer e.e.a. geregeld wordt, dat is geweldig. We leggen ons maar neer bij de langzame en soms destructieve molens van de bureaucratie (dat hebben ze hier echt uitgevonden hoor, en om het ingewikkeld te maken heeft elke staat zijn eigen aparte regeltjes, grrrrr....). En genieten intussen van de mazzel dat we steeds gehuisvest worden in prachtige huizen net buiten de stad.

Bijgaande foto's tonen het huis waar we nu zijn. Prachtig, ruim, mooi plekje met groots uitzicht, en voldoende mogelijkheden ter ontspanning :) Het huis waar we komend weekend naartoe verhuizen is minstens net zo mooi, en heeft ook een tennisbaan en zwembad... en zelfs 4 paarden i.p.v. "slechts" 1, en een paar koeien en kippen. We worden halve boeren hier joh, echt grappig.

Het adres van het volgende huis, waar we vanaf zondag tot Oud & Nieuw zitten, is:
"XXX" (inmiddels verwijderd i.v.m. de privacy van de bewoners)
XXXX

Albury XXX

Australie

Ja, het is een huis met een officiele naam. Dat maakt het vooral in de buitengebieden, waar huisnummers niet altijd even duidelijk zijn, makkelijker om te zorgen dat de post toch goed aankomt. Gebruiken dus (want jullie gaan toch wel stapels post sturen??!).
Rond de jaarwisseling zal ik het adres van het huurhuis laten weten, dat blijft dan enige maanden zo... eindelijk!!

We zullen tijdens de komende warme dagen veel kunnen genieten van een lekkere verkoelende duik, en tijdens de avonden waarin het gelukkig nog lekker afkoelt een partijtje tennis spelen. Ik heb zelf na 15 jaar zoweer weer een racket in m'n handen gehad, en het ging niet eens zo slecht. Beetje spierpijn in de onderarm, maar ik loop tenminste nog gewoon. Jos kwam de volgende ochtend met vocht in z'n knie uit bed. Gelukkig wordt dat al veel beter.

Overigens; er wordt hier regen voorspeld met Kerst!!! Net als vorig jaar, toen we ook hagel, storm en onweer hadden. Een mooie, warme Kerst lijkt er weer niet in te zitten. Maar ja, de regen is zeer welkom, en er komen nog wel meer Kerstdagen in de toekomst.

Dan ga ik nu maar wel gauw naar buiten, het is heerlijk, rond de 28 graden. Niet om jullie jaloers te maken hoor; gewoon een feitelijk gegeven ter informatie :)

Jac