Roze

Roze? Niet Oranje, ook al is dat mijn lievelingskleur? (zoals jullie weten). Zelfs niet lime-groen, mijn 2e kleur?
Nee; roze! Ik lijk erdoor achtervolgd te worden, het doemt op op de meest onverwachte plekken en soms is het de enige keuze...

Vanaf onze aankomst in Australie hebben we allebei het gevoel gehad: okay, we kiezen voor een nieuw land, een nieuwe start, en dat betekent dat we ook nieuwe dingen proberen (maar toch; roze, of all colours???).
Dit openstaan voor nieuwe ervaringen en keuzes heeft al tot een paar nieuwe dingen geleid:

• Jos ontbijt met yoghurt en muesli, 2 artikelen die hij in NL ontliep. En zelfs zijn aardbeienyoghurt is roze realiseer ik me ineens :).
• Inmiddels ben ik ervaren in het openen van flessen bubbelwijn (goede tip Christel, om dat vaker te doen na de eerste keer in Colli, het gaat steeds makkelijker) en kan ik lekkere pompoen bereiden.
• Jos loopt op sandalen!! Het moet niet gekker worden; als dat zo doorgaat loopt 'ie straks ook nog in spijkerbroeken...
• Ik ben beduidend minder bang voor honden; overweeg zelfs om er zelf een te nemen, als we samen op een vaste plek zitten!

Maar, terugkomend op de titel, het mafste is toch wel al dat omringende roze.

Het begon de eerste week al in Sydney. Bij het gsm-abonnement dat ik koos kreeg ik een nieuw telefoontje, en kon kiezen uit blauw en roze. Ieks, dacht ik eerst, roze! Totdat ik de blauwe zag; zo koud en zakelijk, om die te kunnen gebruiken zou ik echt eerst voor accountant of doodgraver moeten leren.
Dus ja, het werd de roze. Na de eerste paar dagen waarin ik in lachen uitbarstte als ik het mobieltje zag, begon het te wennen. Hij was echt van mij...

Een week of 6 geleden begon ik hier in Albury naar de sportschool te gaan (voor de kenners: Les Mill's "bodyvive", heerlijk!). M'n sportkleding zat niet in onze koffers, dus ik moest wat nieuws kopen. Ik wilde graag een speciale stof waaruit vocht snel verdampt, heerlijk spul in dit klimaat, in mijn maat, en dan ook nog iets wat niet al te lelijk is. En ja hoor; de enige overblijvende kleur: roze.

Kort daarna begon ik mee te kijken in mijn toekomstige werkplek. En wat schetste mijn verbazing: het hele gebouw is roze!! Het wordt zelfs het roze kasteel genoemd. Niet alleen buiten, maar ook binnen is vrijwel alles roze, alle muren, de receptie. Gelukkig was het personeel net van roze naar zwarte kleding overgestapt (ook niet alles, maar het staat me beter dan roze).

Ik ben benieuwd of het hierbij blijft, of dat het almaar verder gaat...

Intussen zijn we ook weer verhuisd, zoals je aan de foto's kunt zien. En hebben we gehoord dat er gisteren NIET beslist is over Jos z'n aanvraag, maar dat er 7 januari een besluit zal vallen: de medical board had het te druk gisteren, de arme mannen... Gelukkig hadden we nergens op gerekend, en de positieve kant van wederom uitstel is dat onze Kerst- en Oud & Nieuw plannen gewoon door kunnen gaan.

Na een positief besluit de 7e (daar gaan we toch van uit!) zal het visum snel gaan zeggen ze, en kan Jos wrs. al een week later beginnen met werken. We rekenen er nog maar niet op, maar hopen wel! Dan kan ik immers ook beginnen (aparte visumaanvraag voor mijzelf bleek niet haalbaar noch handig).
We houden jullie op de hoogte!

Maar nu eerst, en voor iedereen:
Hele fijne Kerstdagen gewenst, en een goede start in 2008!!

Jac

PS: deze laatste foto is een opname van Google Earth; typ gewoon het adres in (zie vorig bericht), en je kunt zien waar we nu weer zitten.