Knipperlicht en andere auto-zaken

Na 6 dagen lekker op 1 plek geleefd te hebben, trekken we er toch morgen weer op uit voor een lang weekend. We gaan naar Dubbo (3,5 uur rijden denk ik), waar het jaarlijkse Ochre-weekend zal plaatsvinden. Alle collega's die in 9 plaatsen in NSW voor Ochre werken komen bij elkaar in het min of meer centraal gelegen Dubbo, samen met de kantoorlui uit Tasmanie.

Beetje educatie voor de artsen, maar vooral ook voor de gezelligheid als ik het goed begrepen heb.

We zullen niet met mijn auto gaan, maar met Jos z'n leenauto. Die heeft een paar pre's, zoals cruisecontrol en een tankpas.

Het linksrijden op zich went al aardig. Hier in Bourke is het niet zo erg als je je even vergist, er rijdt niet veel verkeer. Maar in Sydney viel het onmiddellijk op als wij als enige aan de rechterkant reden :) Dus dat leer je snel af.

Oversteken als voetganger is wel apart: ik kijk naar de verkeerde kant, links, terwijl de auto's eerst van rechts over m'n tenen rijden. Maar ook dat went langzaam.

Schakelen met m'n linkerhand gaat nog wat minder soepel dan rechts. Als ik er even niet bij nadenk wil ik toch met m'n rechterhand schakelen, of op z'n minst iets rechts doen als ik optrek. Dus die hand wil richting pook afdwalen, om al snel met m'n elleboog tegen de deur te eindigen. Dan neemt links het toch weer over, en ga ik rechts maar weer sturen.

Dat zal allemaal wel wennen, maar het lastigste is toch dat verrekte knipperlicht. Dat hadden ze echt links moeten laten! Maar nee, daar zit de ruitenwisser. Ook hiervoor geldt: als we er bewust aan denken doen we het goed, maar je weet hoe dat gaat: je rijdt een stukje, zoekt iets, of rijdt juist doelbewust ergens naar toe en bent in gedachten met iets anders bezig. Dus gebeurt het ons nog regelmatig dat we bij een kruising niet ons knippertje uitzetten, maar de kurkdroge ruit wissen! Ik ben bang dat deze set ruitenwissers geen lang leven beschoren is...

Over lang leven gesproken:

Dit is de voorruit van mijn auto nadat (waarschijnlijk) een steentje er hoog tegenaan gespat is. Het is een beetje moeilijk te zien, maar ja, dat is echt een barst in de ruit. De verzekering is op de hoogte...

En zo zag 2 uur geleden m'n voorband eruit. Ach, het is alweer gemaakt, en de goede kant ervan was dat ik weer eens geoefend heb in het verwisselen van een autoband (wat was ik blij dat Jos hielp!)

Nou maar hopen dat het niet elke 5 dagen zo door blijft gaan met autopech...

Jac