maandag 16 februari 2015

Weer een stapje verder

Het electronische deel van het werk nadert zijn einde. Ik werd echter steeds benieuwder hoe het er allemaal uit zou zien dus heb ik alles maar even ingebouwd voor een sneak preview. Ziet er gelikt uit al zeg ik het zelf. Het eerste doel nu is alle electronica aansluiten en werkend krijgen en het geheel opbouwen in de huidige stellage. Rest van de apparatuur inbouwen, yoke, radio's, voetpedalen, etc. Dan alle benodigde software weer werkend krijgen zodat er weer "gevlogen" kan worden met deze simulator. Tenslotte beetje bij beetje het interieur afwerken zodat het uiteindelijk oogt als een echte 737 cockpit. Dat stadium is nog heel verder weg. Maar het begint er al een beetje als een cockpit uit te zien.

Jos

donderdag 5 februari 2015

Gestaag verder

Overhead, gedeeltelijk voorzien van wires en werkend.
Het fysiek bouwen van de overhead is klaar. Alle switches, knoppen, lichtjes en cijferblokken zijn ingebouwd. Dit was het eenvoudige deel van het werk. Nu komt het het priegelwerk van knoppen met lichtjes verbinden, solderen en testen. En tenslotte als een soort van slagroom op de pudding, het verbinden met de computer en programmeren van elke individuele switch en elk lichtje. Alhoewel dit programmeren steeds sneller gaat vormt het nog steeds de belangrijkste vertrager in het proces.
Achterzijde van de overhead

Close up
Je moet een beetje gestoord zijn om een project als dit te starten. Maar gelukkig heb ik het internet en kan veel van mijn vragen beantwoord krijgen door alleen maar wat te zoeken op het internet. 5-10 jaar geleden zijn er een aantal, in mijn ogen, totaal gestoorde figuren in Spanje begonnen met het bouwen van een 737 Cockpit voor de flightsimulator. Ze hebben inmiddels een goed lopend bedrijf, open cockpits, dus zijn duidelijk geslaagd in de opzet. Zij hadden echter niets om op terug te vallen, ze hebben alles van de grond af ontwikkeld, elk programma voor elk individueel knopje of lichtje zelf moeten schrijven en er was niemand die ook maar enige vorm van hulp kon bieden bij problemen. Terwijl ik met dit project bezig ben krijg ik met de dag meer respect voor deze lui.

Over een paar weken hoop ik de complete overhead te hebben voorzien van wires, getest en klaar voor gebruik. Dan kan ik de laatste hand gaan leggen aan de rest van de cockpit, datgene dat nog gedaan moet worden tenminste. Tegen de winter kan ik dan waarschijnlijk alles met elkaar gaan verbinden en een eerste "testvlucht" maken. Overigens de flaps indicator heb ik inmiddels aan de praat gekregen, ik heb opgegeven om bij te houden hoeveel uren dat gekost heeft, maar het werkt!!!

Ondertussen gaat hier alles volgens plan.
Jac liet haar mobiel vallen vorige week. Daarna kon ze alleen nog maar bellen door de telefoon op speaker te zetten. Dat is een beetje ongemakkelijk, dus maar een andere telefoon aangeschaft. Natuurlijk was alleen het duurste plan op haar van toepassing volgens de verkoper. Dat hebben we in alle rust eerst maar eens zelf nagerekend en bleek uiteraard absoluut niet nodig te zijn. Dus we zijn nu ettelijke honderden dollars goedkoper uit.
Mijn mobieltje, inmiddels 7 jaar oud, begint ook kuren te vertonen. Dus daar ook maar even voor gekeken. Pre-paid bekeken, ik bel namelijk nauwelijks maar moet vooral bereikbaar zijn. Nou dat was helemaal niets voor mij natuurlijk, ze zou wel eens uit gaan zoeken was voor mij de beste oplossing is..... Pre-paid dus, kost me waarschijnlijk 60 dollar per jaar aan bellen en (beperkt) internetten + de kosten van de telefoon (ongeveer 200 dollar eenmalig). Zelfs het goedkoopste abonnement hier is vele malen duurder.
Vorige week verder nog een sollicitatie de deur uit gedaan naar de Wodonga Emergency Dep., ongeveer 15-20 minuten rijden vanaf ons huis. Als dat wat wordt ben ik straks wat minder tijd kwijt met het op en neer rijden. Voordat we zover zijn echter, zijn we waarschijnlijk enkele maanden verder.
Een vriendin van ons, Inge die woont in Sydney, is bevallen van een gezonde dochter en wij zijn genomineerd om haar surrogaat grootouders te worden omdat de echte opa en oma in Nederland wonen en dat is zover weg. En natuurlijk zijn we vereerd met deze titel en gaan we dit meisje ongelooflijk verwennen zoals alle opa's en oma's dat doen.
Laura, de dochter van Kerry en Scott waar we op de bruiloft zijn geweest, is inmiddels ook bevallen van een dochter. Zij wonen ook in de buurt van Sydney. Dus we zullen spoedig maar eens een keer richting de grote stad gaan voor wat bezoekjes her en der. Jac gaat binnenkort al naar Inge, ik kan nog niet in verband met het werk.
Dat was het weer, meer nieuws heb ik niet.

Grt
Jos