Krullebol

Selfie

Wat er verder ook gebeurt, mijn haar groeit gestaag door, en met de stevige krullen die ik zo graag wilde! Een van mijn chemo prezzies (presents, maar natuurlijk is dat woord te lang voor de gemiddelde ozzie :) ) Kan zijn dat het blijft, kan zijn dat het weer mijn normale "slag" wordt, maar intussen geniet ik er lekker van.

Krullebol

En wat er verder gebeurt is op alle vlakken vooruitgang:
De vermoeidheid blijft afnemen, heel langzaam maar bij verder terugkijken wel duidelijk. Ik lig niet meer halve dagen op de bank, en slapen overdag is nog maar af en toe aan de orde. Ik moet m'n energie wel bewust spreiden over de dag, want als ik 's morgens vlug vlug vanalles doe dan is het op. Ook kreeg ik dan de laatste maanden een temperatuursverhoging tot net over de 38gr. Allerlei onderzoek heeft uitgewezen dat er geen ontsteking is, dus ik denk dat m'n lijf me zo dwingt om nog even rustig aan te doen. Inmiddels ik heb ook ondervonden dat het prettig is om gewoon wat rustiger aan te leven, en bij wat je ook doet te genieten van de kleine dingetjes. Heb ik dan toch een beetje geduld geleerd? Klein beetje denk ik, haha.
De tintelingen worden minder, net zoals de freaky kou die ik had. Eerst wilde ik bij temperaturen onder de 23gr al een wintermuts op om hoofd en oren warm te houden, nu pas bij beduidend lagere temperaturen. Dat komt goed uit aangezien over 2 weken de winter begint :) De pijn in de linkerarm van aangetaste bloedvaten is met fysio, oefeningen en een half jaar tijd haast helemaal verdwenen.

Duimspalk

Behalve nog wat minder energie heb ik nu vooral last van peesontstekingen in beide duimen, wat ook door de chemo kan komen (een van de minder leuke prezzies). Dat is sinds januari langzaam erger geworden maar anderhalve week geleden eindelijk gediagnosticeerd. Nu weten we dus wat het is en er is een behandelplan: eerst rust met duimspalken maar als dat onvoldoende helpt zijn er nog andere opties. Dus daar wordt aan gewerkt en ik heb er vertrouwen in dat dat goed komt. Er werd me wel verteld dat het even kan duren, maar daar ben ik inmiddels aan gewend :)
E.e.a. betekent dat ik nog niet aan het werk ben. De laatste week begin ik er eindelijk wel weer zin in te krijgen. Dat is een goed teken denk ik.

Carolyn & Al in de keuken

Opgeknapte tuin

Dat ik nog niet werkte was heerlijk toen m'n canadese nicht Carolyn met haar partner Al in april 3 weken overkwamen. Ze kwamen speciaal om ons een tijdje te helpen, en dat bleek beslist geen lippendienst! Na 2 dagen namen ze zowat het hele huishouden over: koken, vaatwasser, was ophangen, boodschappen doen, en Al vond het heerlijk om Hope en Becka in de ochtend uit te laten! Verder hebben ze de hele achtertuin onkruidvrij gemaakt en gesnoeid; daar was ik al een jaar niet meer in bezig geweest dus dat was hard nodig. 

... en omgeving verkennend

Er bleef nog genoeg tijd over voor heerlijk bijkletsen en om hun onze omgeving te laten zien (meestal Jos, en ik nam rust). Ook zijn ze een midweek met Jos z'n auto naar de Great Ocean Road geweest; prachtige route langs de kust ten westen van Melbourne. Na vertrek hier brachten ze 2 dagen in Sydney door en hebben zo een mooie eerste indruk van Australië gekregen. Het was echt even wennen toen ze weg waren: het was zo gezellig geweest, en Jos en ik hadden zowat vakantie gehad in eigen huis! Dat was helemaal hun bedoeling, dus iedereen voelde zich voldaan.
Met Carolyn heb ik ook wat gemediteerd; iets waar ik de laatste tijd meer mee bezig ben omdat het me goed doet. Tot mijn grote verbazing is het niet iets heel vaags, maar iets wat ook buiten de sessies om rust geeft en me helpt om allerlei zaken een plek te geven waardoor er meer ruimte komt om me goed te voelen en te genieten.

Mother's Day Classic

En genieten deed ik onder andere vorig weekend op Moederdag. Down Under wordt op die dag jaarlijks de Mother's Day Classic georganiseerd: naar keuze 5 of 10km wandelen of rennen, een fundraising tocht voor borstkanker-onderzoek, georganiseerd in iedere zichzelf respecterende plaats. Natuurlijk had ik ingeschreven en heb het met een lotgenote samen gelopen. Al op de vertrekplaats kwamen we veel bekenden tegen van de support groep, of van het Dragon Boat peddelen. Iedereen droeg iets in roze, op z'n minst een sjaal of schoenveters:) Er liepen ontzettend veel vrouwen natuurlijk, soms met man en kinderen, soms met moeders of dochters, of met vriendinnen. Sommigen waren lotgenoten, anderen familie of vrienden daarvan, en een groot deel doet gewoon mee omdat ze de goede zaak steunen. Een hartverwarmende ochtend, en voor mij voor het eerst dat ik 5km gelopen heb de laatste tijd. Ging prima... beetje spierpijn in de beentjes achteraf, haha.

Medaille na afloop

Vrijdagochtend was weer genieten; bij de maandelijkse support groep wordt in mei altijd met "The Biggest Morning Tea" meegedaan, wederom een fundraiser voor borstkanker. Iedereen kan zich inschrijven om gastgever te zijn voor een Morning Tea (op werk, thuis, club...) waar dan lekkere cakes, taartjes, hapjes voor gemaakt worden en waarbij iedere gast kan doneren voor het goede doel. Vorig jaar was ik voor het eerst naar de support groep gegaan toen ze ook The Biggest Morning Tea hadden, en dit keer voelde het alsof ik een periode afsloot, de cirkel was rond. Vorig jaar was het net na mijn operatie en stond ik voor een enorme berg met behandelingen, dit jaar kon ik terugkijken en beseffen dat ik over die berg heen ben gekomen. Het was zwaar, soms pijnlijk en angstig, maar heeft me ook enorm veel geleerd en ik heb zoveel prachtige mensen leren kennen. Komende woensdag organiseer ik een Biggest Morning Tea op m'n werk. Ik bak een peacan noten taart en maak een Marsrepen slice, en een collega bakt nog chocolade-koekjes; daarmee zijn de morning tea yummies geregeld. Hopelijk kan ik een mooi bedrag bij elkaar verzamelen van m'n collega's :)

Yin-Yang hondjes :)

En dan als klap op de vuurpijl (zeg ik dat goed? gezegdes beginnen me soms te ontschieten...) in ieder geval, als afsluiter heel goed nieuws: afgelopen week heb ik m'n 1jaars check up gehad... ja, het is al een jaar geleden dat ik de diagnose kreeg, ongelooflijk. Ik kreeg een mammogram, echo en longfoto, en alledrie zien er normaal uit!!
Dat is nog eens een chemo prezzie, nietwaar?!
Jac

PS: Wou je ook nog weten dat Jos z'n ene knie wat opspeelt, en dat de tandarts hem af en toe pest met een wortelkanaalbehandeling? Verder alles goed hoor! Hihi