De trouwe lezers onder jullie, en we hebben inmiddels wel door dat er nog heel wat vrienden and familie regelmatig een bezoekje brengen aan dit blog, zullen wel zeggen:"Eindelijk weer eens wat nieuws". Of misschien ook wel niet, whatever, het heeft enige tijd geduurd.
Natuurlijk heeft er zich weer wat afgespeeld in de afgelopen tijd, mogelijk zijn de stofstormen in het nieuws geweest in Nederland. Heeft schitterend plaatjes opgeleverd, jammer genoeg niet door mijzelf gemaakt maar van het net geplukt. Ook wij hebben er last van gehad maar voornamelijk gedurende de nacht. We werden dus ook 's morgens pas geconfronteerd met de gevolgen: Rode aarde all over the place. Dat betekent dus schoonmaken met een tuinslang en bezem, vreet water, maar ja 't zal maar eens in de zoveel keer gebeuren waarschijnlijk. Na een uurtje waren het terras, de tafels, stoelen en BBQ weer schoon. Wat wil nu het geval: Twee dagen later een nieuwe stofstorm, zelfde exercitie. Nu eerst maar een hoge druk spuit gekocht en maar weer aan de slag. Na een uurtje is alles weer spik en span, op naar de volgende storm .....
Verder heeft de Australian Nursing Board eindelijk een brief teruggestuurd met de bevestiging dat Jac als Registered Nurse geregistreerd is in NSW. Iedereen wist dat natuurlijk al lang maar immigration moet het bevestigd hebben natuurlijk. En het heeft, let wel, slechts 10 weken en een smekend telefoontje geduurd voordat de Nursing Board deze brief klaar had.
Natuurlijk hebben we meteen na ontvangst van de bewuste brief onze immigratie agent opdracht gegeven de aanvraag voor het visum opnieuw in te dienen, we hebben nu immers alle gegevens kant en klaar, denken we ........ Natuurlijk waren de policechecks verlopen en moesten die opnieuw worden aangevraagd, inclusief de Nederlandse check, dat is inmiddels al gebeurd. Denk nou niet wijsneus:"Ze wonen toch al meer dan twee jaar in Australie, waar is die Nederlandse check nou voor nodig?" NATUURLIJK is die nodig, het is immers een REGEL, het is een TICKBOX die afgetickt moet worden en of het nou nuttig, logisch of wat dan ook is, dat doet er niet toe. Hoe vaak moeten wij dat nou nog uitleggen ...... lol. Tja, ondanks dit geneuzel proberen we er steeds meer de humor van in te zien, wat overigens niet altijd lukt.
Jac is bezig met een cursus immunisatie, min of meer noodzakelijk als ze ooit een nieuwe baan gaat zoeken als practice nurse. Tot nu toe erg leerzaam, soms wat minder leuk maar over het algemeen erg prettig. Duurt nog maar 7 weken.
Op haar werk is er niet veel veranderd, nog steeds chaos dus.
Op mijn werk heb ik inmiddels een nieuw contract aanbod voor volgend jaar. Ik moet de details nog onder ogen krijgen maar dat komt wel goed denk ik.
Ook ik ben bezig met een cursus, een bridging course voor het AMC Klinisch examen in Melbourne. Elke maandag 365 km naar het Zuiden, overnachten, cursusdag, vervolgens 365 km naar het Noorden. Anderen staan om 3.30 am op, pakken het vliegtuig, zijn om 9.00 am in Melbourne, doen de cursusdag, vliegen terug en zijn om 10 pm weer thuis. Ja het is even wennen hier in Australie met de afstanden.
Ik zit met 65 mededoktoren, gemiddelde leeftijd 25-30 jaar, de komende 4 weken (2 keer al achter de rug) weer in de college banken. Ik ben de enige Europeaan, verder is het een allegaartje aan nationaliteiten (Birma, India, Shri lanka, China, Japan, Iran, Jordanie, Syrie, Egypte, om er maar een paar te noemen), erg grappig en interessant. We oefenen de hele dag in het afnemen van een anamnese, doen van lichamelijk onderzoek, stellen van de diagnose en behandelen van patienten, en wel op een standaardmanier waarop de AMC het wil zien. Niets overslaan want dat levert negatieve punten op. Klinkt allemaal als heel schools en dat terwijl je met afgestudeerde artsen te maken hebt, ik was dezelfde mening toegedaan maar ben inmiddels van gedachten veranderd. Het gemiddelde niveau van al deze figuren is abominabel slecht, gelukkig heeft een van de docenten al laten weten dat ik behoor tot een geheel andere league en hij vroeg zich af waarom ik niet gewoon als huisarts ergens aan het werk was. Tja, na een verkorte weergave van onze historie kon hij alleen maar het hoofd schudden.
Je ziet het leven gaat hier gewoon door ook al verschijnt er niets op het blog.
Jos
PS: gaat het leven bij jullie ook door als we niets horen??? Jac
