Buffelen

Het is niet te geloven hoe een paar kleurtjes de boel enorm opfleuren.

De vorige bewonders hadden het hele huis in een en dezelfde kleur, bruin/groen. Dit is ontzettend saai, zelfs voor iemand die kleurenblind is. En zoals gewoonlijk laat Jacqueline haar fantasie varen en komen er diverse kleuren tevoorschijn. Oranje, een scent of oranje, overduidelijk GROEN en wit om het een en ander te complementeren.

De feature wall ziet er echt stukken beter uit. Het was ook het begin van vier dagen schilderen. Even buffelen maar dan heb je ook wat. De inloopkast heeft zelfs een nieuwe verflaag gekregen, de bruin/groene kleur maakte de kast wel heel erg donker.

En steeds maar weer die randjes, tja dat hoort bij schilderen .....

Eenmaal klaar in de living met schilderen moet er natuurlijk uitgepakt worden, de bank die we een jaar geleden gekocht hebben maar nog nooit gezien hadden. De stoelen met de hokkers. Het krijgt weer een huiselijk tintje.

Uiteindelijk na vier dagen zwoegen hebben we het stadium bereikt zoals rechts onder in beeld. Het lijkt eigenlijk nog nergens op en het voelt in de spieren heel anders.

Vanaf nu is het uitpakken geblazen.

Jos

Verhuizen

Hier een berichtje naar Jos z'n hart, maar van Jac: veel foto's, weinig tekst. De verhuizing van onze spullen uit opslag naar ons nieuwe huis, in beeld.

De spullen in opslag in Coonamble. We zijn er woensdag samen naartoe gereden, 8 uur rijden, en donderdag na het inladen weer teruggereden. De heenrit was prachtig; mooi zonnig. Tijdens het inladen de volgende ochtend regende het, en de hele terugweg reden we onder een zwaarbewolkte hemel.

Het uitladen, vanochtend, lekker in de volle zon. De meeste spullen zijn in de (dubbele) garage gezet, omdat we eerst willen verven in huis.

En dan wat plaatjes van het huis. Als je je muis over een foto laat hangen kun je aan de naam zien wat het is. En zoals altijd: klik erop, en (de meeste) foto's worden vergroot.

Buiten, en door de voordeur:
De zithoek vanuit het halletje, en de keuken/eethoek van voor, en van achter gezien.

Onze slaapkamer heeft een ensuite: eigen kleine badkamer, met toilet, douche en wastafel, en ernaast een inloopkast; vandaar de 2 deuren, zie betreffende foto. De andere badkamer is wat ons betreft voor gasten... :)

Badkamer, washok en een logeerkamer.

Als alles straks klaar is meer en kleurrijkere foto's.

Jac

Bonfire en .....

We komen dichtbij de datum (26 juli 2007) waarop we vorig jaar onze spullen hebben ingepakt en deze kant op verscheept en het ziet er naar uit dat deze spullen vrijdag aanstaande (25 juli 2008) worden afgeleverd in ons nieuwe huis. Christmas in July!!!! Het is bijna niet te bevatten hoe we ons dan zullen voelen. Eindelijk weer eens thuis voelen. Voor die tijd "even" (800 km) naar Coonamble rijden om de spullen veilig in te (laten) laden en een dag later weer terug rijden om bij het uitpakken ook een oogje in het zeil te houden. Daarna een paar dagen schilderen, meubels in elkaar zetten, ze een plekje geven, nieuw gekochte meubels in ontvangst nemen, alles op ruimen, pffffff.

Oops, meubels in elkaar zetten, daar heb je gereedschap voor nodig. Dus straks naar Bunnings om eens te kijken wat er allemaal in de aanbieding is.

Schilderen, daar heb je kwasten en andere spullen voor nodig en die hebben we achtergelaten bij familie en vrienden. Dus daar zijn we gisteren op uit gegaan, en interessante nieuwe spullen gezien moet ik zeggen. Of ze ook werken dat moet ik nog zien maar Jac heeft me omgeluld om ze gewoon eens een keer te proberen. De overgang van de kwast die ik gewend was naar de roller heeft ook even geduurd en ik moest uiteindelijk toegeven dat de roller toch wel erg makkelijk was. Straks gaan we dus proberen of de vervanger van de roller, een soort plankje, ook handig is.

Tussen al het geregel door moet er ook nog gewerkt en gestudeerd worden, maar dit lijkt allemaal vanzelf te gaan, het is voor ons soms ook ongelooflijk. Zo nu en dan kijken we elkaar aan en vragen ons af hoe wij dit hebben gedurfd. Als er iemand risicomijdend gedrag vertoont dan ben ik het wel (van Jac kun je dit niet echt zeggen als duiker, vliegenier, motorrijder en met de wens nog eens parachute te gaan springen). Soms heb je ook van die momenten dat je rustig op een terrasje zit te genieten van een pilsje, koffie of wat dan ook en ineens dringt het tot je door:"He, we zijn niet op vakantie; we wonen, werken en leven hier".

Twee weken geleden waren we even in Melbourne, ik moest daar naar de Medical Board om een praatje aan te horen van 45 minuten!!!!! Ach, het is maar 4 uur rijden enkele reis... Zodra je binnen een straal van 20 km van de stad komt is het al file rijden, niet zoals in Nederland, maar toch. De laatste 8 km is echt stapvoets, optrekken, remmen, optrekken, om misselijk van te worden. We waren wat te vroeg dus hebben even downtown rondgelopen en gekeken. Aardig, maar het is een stad he, niet mijn favourite omgeving zullen we maar zeggen. Na het praatje waren we dan ook blij de grote stad weer te verlaten om terug te gaan naar ons "dorp".

En in dat dorp hebben we gisteren bij Kerry & Scott onze eerste bonfire (vreugdevuur) meegemaakt in Australie. Erg leuk om gezellig bij een groot vuur te kletsen en wat te nuttigen. Er waren vrienden van hen aanwezig die net een paar dagen in Sydney hadden doorgebracht,en onverhoopt terechtkwam tussen duizenden pelgrims, priesters en nonnen, oh ja, en de Paus (World Youth Day). We hebben vreselijk gelachen, de verhalen waarmee ze aan kwamen zetten waren erg inspirerend zullen we maar zeggen.

Met die inspiratie gaan we ons voorbereiden op de komende drukke (verhuis-)weken, in de overtuiging (hoop?) dat we woensdag inderdaad de sleutel van ons nieuwe huis krijgen.

Jos

Milieu

Al een paar weken vraag ik me af waarom ik de winter hier toch zo koud vind. Oke, er zijn grauwe dagen. En soms een klein regenbuitje. De nachten zijn koud en dus de ochtenden en avonden ook. Maar er zijn ook zonnige dagen waarop een trui of vest buiten voldoende is. En de middagtemperatuur is nog niet onder de 12 graden gekomen. Dus waarom vind ik het dan zo koud?

Ik ben er eindelijk achter: het is het verschil tussen binnen en buiten! Buiten is het herfstachtig; soms grauw, soms blauw, soms fris, soms best nog lekker. Maar binnen, binnen is het koud! Die ene gasradiator voor het hele huis... het is een totaal andere warmte dan we gewend zijn, veel lokaler. En dan de dunne muren, het enkele glas en de kieren overal. We doen zodra de zon ondergaat de gordijnen dicht, gewoon om wat tocht en kou buiten te houden! Je hoeft hier echt niet bang te zijn een slecht binnen-milieu; luchten van de kamers gebeurt continu, daar hoef je niets voor te doen :)

Verder waren we er natuurlijk ook niet vanuit gegaan dat we in een groot, warm continent als Australie precies terecht zouden komen in die ene regio waar er wel echt seizoenen zijn...

Maar gelukkig is er dan na een paar dagen grijs weer een zonnige zondag, waarop we door Scott en Kerry uitgenodigd waren voor een winter BBQ. In de zon, met een trui, was het vanmiddag lekker vertoeven. De lams-sate, T-bone steaks, worstje en salades gingen er zonder problemen in.

Daarna verplaatsten we ons achterop de ute (jeep) naar de top van hun grondstuk, waar Scott eerder een vuurtje had aangelegd. Daar genoten we van een stuk taart met ter plekke gezette thee... nou, de eerlijkheid gebied mij te melden dat de door ons meegebrachte gluhwein het voor de meesten won van de thee :)

Bij het langer worden van de schaduwen wandelden de meesten naar beneden, in een poging tenminste enkele calorietjes te verbranden. Alhoewel; misschien hebben we het extra vet wel nodig om ons warm te houden deze winter...

Jac