Albury Goldcup Race

Wat een mazzel!

In de afgelopen week begon ik op dinsdag fulltime te werken (of eigenlijk, er geld mee te verdienen) en de eerste vrijdagmiddag is een lokale vrije middag vanwege de paardenraces. Dat is nog eens geluk hebben. Want al heb ik maar 3,5 dag gewerkt deze week, het is flink vermoeiend. Ik weet nog lang niet alle materialen te vinden, kan niet altijd op de juiste engelse termen komen, heb geen eigen werkplek (de praktijk groeit gigantisch uit z'n jasje) en nog geen eigen computer. Dus het is continu zoeken naar vrije ruimte, toegang tot een computer, woorden en spullen. Geloof me; daar word je moe van :)

Maar gistermiddag was dat snel vergeten. De belangrijkste paardenrace in Albury is de Goldcup race-dag; meerdere races in de middag met als hoogtepunt de Goldcup race. Waarom het altijd op vrijdag gehouden wordt is mij niet bekend, maar vanwege de halve vrije dag vind ik het best...

De praktijk werd gesloten, en als bedrijfsuitje ging iedereen naar de races.

Gedurende de afgelopen dagen werd er op het werk flink over gesproken, vooral door de dames: Wat doen we aan? Wie heeft er een hoed in de bijpassende kleur? Om nog maar niet te spreken van schoenen en tasjes.

Rijkelui kopen elk jaar een nieuwe outfit voor deze belangrijke dag, maar wij combineerden gewoon wat we hadden. Ik kon een felgroene zogeheten "fascinator" lenen van een collega (dat ding in m'n haar, zie foto), een bijpassende tas van Kerry, en met m'n eigen groene oorbellen en ketting, en een zwart jurkje, vond ik dat ik me er aardig uitgered had.

In de winkels zie je al wekenlang bijzondere jurkjes, schoenen en hoeden voor de "grote dag", en lokale radio en tv besteden er ook veel aandacht aan. Er was een "fashion on the field" mode-wedstrijd voor dames en voor heren, maar ook buiten die wedstrijd zag je prachtige hoeden, mooie jurken, en mannen in strakke pakken. Of juist in grappige vreemde outfits, voor mannen mag dat blijkbaar.

Grote bedrijven plaatsen markiezen naast de racebaan, en genodigden kunnen met een pasje naar binnen; ja, er is controle bij de ingang van elke tent, vandaar die ontsierende kaartjes met blauwe linten om onze nek.

Als je mazzel hebt krijg je een uitnodiging voor een tent met heerlijke drankjes en hapjes, en wij hadden mazzel! Myers, een grote winkelketen, had een speciale "pamper"(verwen)-tent voor de dames ingericht, waar je make-up bijgewerkt kon worden. Zelfs het weer werkte mee; het was met 27 graden en een lekker zonnetje de warmste dag van de week.

Met een biertje of een glaasje bubbels in de ene hand, en regelmatig een lekker hapje in de andere, vermaakten wij ons prima in onze markies, kletsend met collega's, vrienden, en bekenden van vrienden van andere medische lui uit de buurt, en daar de partners van... of zoiets...

's Avonds zijn we met een paar collega's en aanhang lekker een hapje gaan eten, en daarna tevreden naar bed. Ja, zulke werkweken wil ik wel vaker.

Oh ja; er waren natuurlijk ook paardenraces, zou je bijna vergeten :)

We hebben allebei een klein gokje gewaagd. Het is echt spannender; je geeft je paard en resultaat aan bij een bookie, betaalt hem, krijgt een kaartje en bent automatisch ineens betrokken bij die race want je wilt toch graag dat jouw paard wint. Helaas was het resultaat voor ons slechts een iets lichtere portemonnee.

Gelukkig maar dat m'n eerste weeksalaris net gestort was...

Jac

Morgen aan de slag!

Moet je eerst maandenlang geduld hebben, nu gaat een heleboel ineens heel snel:

Afgelopen vrijdag hebben we onze visa gekregen! Het enige wat ik nog nodig had om aan het werk te gaan was een belastingnummer, maar dat is aangevraagd en vandaag leerden we dat dat voldoende is om te kunnen beginnen. Dus: morgen begin in met werken! Ik heb er ontzettend veel zin in, en weet dat ze op de praktijk ook blij zij dat ik aan de slag kan. Gezien het seizoen zal ik de komende dagen flink wat griepspuiten zetten :) Het zal wel even wennen zijn om full-time te werken, dat is enige jaren geleden. Maar ja; er moet iemand de kost verdienen, toch?

Ook hebben we ons aangemeld voor de collectieve ziektekosten-verzekering, dus binnenkort kunnen we hopelijk die ongelooflijk dure particuliere verzekering opzeggen.

Nog even terugkomend op "de kost verdienen": Jos heeft vanochtend een gesprek gehad in een ziekenhuis op een klein uur afstand van hier. Hij had er al eerder gesolliciteerd, maar dat toen zelf afgewezen in de verwachting elders te kunnen beginnen. Er is nu niet direct een baan, maar wel iets in de pijplijn. Als dat rond is willen ze Jos er graag voor hebben.
Verder is er nog iets in aanvraag in Queensland, een job in een ziekenhuis daar. Hopelijk wordt hij voor een van die 2 banen door de medical board geregistreerd, en liefst voor 1 juli. Daarna veranderen de regels, en moeten alle buitenlands opgeleide artsen eerst een schriftelijk examen doen voor ze kunnen beginnen. Een moeilijk examen, zeker als het artsexamen al zo lang geleden is. En bovendien is de wachtlijst zeker 6 maanden... dus we hopen dat hij voor die tijd aan de slag is.

De eerste foto's bij dit bericht zijn overigens genomen in Tasmanie, waar we vorige week 5 dagen waren zodat Jos er kon overleggen met het recruteringsbureau, en we wat rond konden kijken. Helaas waren we er precies in een periode van slecht weer en een storm die miljoenen schade opleverde. Wel hebben we o.a. de oudste brug in Australie gezien, waarvan akte, en een mooi wildpark.
De rest is van een spectaculaire vliegshow gisteren hier in Albury, waar we erg van genoten hebben... en wat me toch wel weer de kriebels gaf om te vliegen! Zoals je ziet hebben we ondanks het schitterende weer toch paraplu's nodig; maar dan om de zon tegen te houden :)

Jac
PS: als ik de komende dagen niet veel op Skype ben, zal het wel zijn omdat ik 's avonds uitgeput op de bank lig, moe van een dag werken... :)

Zomer- en Wintertijd

Omdat jullie aan de andere kant van de aarde zitten... of wij, net hoe je het wilt bekijken, zijn de seizoenen tegengesteld aan elkaar. Dus jullie beginnen net aan de lente, wij aan de herfst.
En omdat de klok vorig weekend in Nederland een uur vooruit is gegaan (lekker he, die langere avonden?!) en vannacht hier een uur terug is gegaan, is het tijdsverschil nu "nog maar" 8 uur tussen daar en hier.
Met name handig voor Skypers om te weten... en sinds wij onze vaste telefoonlijn hebben opgezegd zullen we vaker op Skype te vinden zijn.
Binnkort meer; ga me nu klaarmaken om naar de vliegshow hier in Albury te gaan.
Jac